XI Międzynarodowy Konkurs Dyrygentów im. Grzegorza Fitelberga zbliża się wielkimi krokami! To niezwykle prestiżowe wydarzenie, skupiające na sobie uwagę całego muzycznego świata, rozpocznie koncert Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Śląskiej pod batutą dyrektora artystycznego filharmonii i jurora Konkursu – Yaroslava Shemeta. Solistką koncertu będzie Sonya Yoncheva – jedna z najbardziej uznanych artystek swojego pokolenia, której karierę z zapartym tchem śledzą melomani na całym świecie.
Poemat symfoniczny Pieśń o sokole Grzegorza Fitelberga, którym rozpocznie się koncert, jest bardzo ważnym i jednym z najczęściej wykonywanych utworów w dorobku tego kompozytora. Jego prawykonanie miało miejsce w 1906 r. podczas pierwszego wielkiego koncertu inaugurującego działalność „Młodej Polski” – Spółki Nakładowej Młodych Kompozytorów Polskich, który odbył się w Filharmonii Warszawskiej. Premierą zadyrygował sam kompozytor – Patron rozpoczynającego się właśnie Konkursu Dyrygentów. Utwór ma formę allegra sonatowego. Usłyszymy w nim inspiracje techniką Wagnera czy Straussa, a całość zachwyci dostojnym, niekiedy patetycznym charakterem.
Po tym uroczystym wstępie, na estradzie do Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Śląskiej dołączy zachwycająca barwą głosu, wyjątkową wrażliwością i imponującymi możliwościami technicznymi Sonya Yoncheva. Rückert-Lieder Gustava Mahlera, pieśni, które wspólnie wykonają jako pierwsze, bazują na poematach tytułowego Friedricha Rückerta. Ich treść opiera się o refleksje nad miłością i twórczością, impresjonistyczna wręcz Ich atmet’ einen linden Duft (Wdychałem subtelny zapach) opowiada o zapachu kwiatu lipy, a poważna Ich bin der Welt abhanden gekommen (Zagubiłem się w świecie / Jestem stracony dla świata) uważana jest dziś za największe osiągnięcie Mahlera w gatunku liryki wokalnej.
Finałem koncertu inaugurującego XI Mięzdynarodowy Konkurs Dyrygentów im. Grzegorza Fitelberga będzie najbardziej znana i najczęściej wykonywana ze wszystkich symfonii Antonína Dvořáka – IX Symfonia e-moll op. 95 Z nowego świata. Powstała podczas trzyletniego pobytu twórcy w Stanach Zjednoczonych i wyraża wszystko, czego Dvořák doświadczył podczas niego – wir olbrzymiego miasta, ogromy ludzi, a także życie rdzennych mieszkańców Ameryki. Środkowe ogniwa symfonii powstały przy inspiracji poematem Henry’ego Wadswortha Longfellowa Pieśń o Hiawathcie, opowiadającym o życiu Indian. Nie usłyszymy tu jednak cytatów z tradycyjnych pieśni indiańskich, a jedynie inspiracje ich melodyką, rytmiką, które nadały Symfonii egzotycznego kolorytu. Rozpoczyna ją Adagio. Allegro molto, które przechodzi w części drugiej w piękne Largo. W części trzeciej usłyszymy połączenie elementów czeskich i amerykańskich w barwnym Scherzu, natomiast cz. IV, Allegro con fuoco, rozpoczną smyczki i słynny motyw instrumentów dętych blaszanych. W finałowej części usłyszymy także reminiscencje z poprzednich części, a po burzliwych uderzeniach orkiestry, muzyka ucichnie w delikatnym akordzie instrumentów dętych.
powiązane artykuły:
