XI Międzynarodowy Konkurs Dyrygentów im. Grzegorza Fitelberga czas zacząć! To niezwykle prestiżowe wydarzenie, skupiające na sobie uwagę całego muzycznego świata, rozpocznie koncert Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Śląskiej pod batutą dyrektora artystycznego filharmonii i jurora Konkursu – Yaroslava Shemeta. Solistką koncertu będzie Sonya Yoncheva – jedna z najbardziej uznanych artystek swojego pokolenia, której karierę z zapartym tchem śledzą melomani na całym świecie.
Poemat symfoniczny Pieśń o sokole Grzegorza Fitelberga, którym rozpocznie się koncert, jest bardzo ważnym i jednym z najczęściej wykonywanych utworów w dorobku tego kompozytora. Jego prawykonanie miało miejsce w 1906 r. podczas pierwszego wielkiego koncertu inaugurującego działalność „Młodej Polski” – Spółki Nakładowej Młodych Kompozytorów Polskich, który odbył się w Filharmonii Warszawskiej. Premierą zadyrygował sam kompozytor – Patron rozpoczynającego się właśnie Konkursu Dyrygentów. Utwór ma formę allegra sonatowego. Usłyszymy w nim inspiracje techniką Wagnera czy Straussa, a całość zachwyci dostojnym, niekiedy patetycznym charakterem.
Po tym uroczystym wstępie, na estradzie do Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Śląskiej dołączy zachwycająca barwą głosu, wyjątkową wrażliwością i imponującymi możliwościami technicznymi Sonya Yoncheva. Rückert-Lieder Gustava Mahlera, pieśni, które wspólnie wykonają jako pierwsze, bazują na poematach tytułowego Friedricha Rückerta. Ich treść opiera się o refleksje nad miłością i twórczością, impresjonistyczna wręcz Ich atmet’ einen linden Duft (Wdychałem subtelny zapach) opowiada o zapachu kwiatu lipy, a poważna Ich bin der Welt abhanden gekommen (Zagubiłem się w świecie / Jestem stracony dla świata) uważana jest dziś za największe osiągnięcie Mahlera w gatunku liryki wokalnej.
Finałem koncertu inaugurującego XI Mięzdynarodowy Konkurs Dyrygentów im. Grzegorza Fitelberga będzie najbardziej znana i najczęściej wykonywana ze wszystkich symfonii Antonína Dvořáka – IX Symfonia e-moll op. 95 Z nowego świata. Powstała podczas trzyletniego pobytu twórcy w Stanach Zjednoczonych i wyraża wszystko, czego Dvořák doświadczył podczas niego – wir olbrzymiego miasta, ogromy ludzi, a także życie rdzennych mieszkańców Ameryki. Środkowe ogniwa symfonii powstały przy inspiracji poematem Henry’ego Wadswortha Longfellowa Pieśń o Hiawathcie, opowiadającym o życiu Indian. Nie usłyszymy tu jednak cytatów z tradycyjnych pieśni indiańskich, a jedynie inspiracje ich melodyką, rytmiką, które nadały Symfonii egzotycznego kolorytu. Rozpoczyna ją Adagio. Allegro molto, które przechodzi w części drugiej w piękne Largo. W części trzeciej usłyszymy połączenie elementów czeskich i amerykańskich w barwnym Scherzu, natomiast cz. IV, Allegro con fuoco, rozpoczną smyczki i słynny motyw instrumentów dętych blaszanych. W finałowej części usłyszymy także reminiscencje z poprzednich części, a po burzliwych uderzeniach orkiestry, muzyka ucichnie w delikatnym akordzie instrumentów dętych.
powiązane artykuły:
