Pierwszy abonamentowy koncert w 2025 roku w Filharmonii Śląskiej otworzy okres karnawałowej zabawy i radości. Publiczność zostanie zaproszona do tańca w rytm włoskiej tarantelli i hiszpańskiej habanery. Orkiestra Symfoniczna pod batutą Yaroslava Shemeta przeniesie słuchaczy w świat gorących, południowych rytmów.
17 stycznia 2025, 19:00
Koncert rozpocznie się suitą z opery Carmen Georges’a Bizeta, która zawiera najbardziej znane i charakterystyczne melodie z opery, oddając jej esencję i pełną pasji historię. Tego wieczoru usłyszymy najsłynniejsze fragmenty, m.in Habanera czy Toreador. Habanera to uwodzicielski i rytmiczny utwór, który odzwierciedla zmysłowy charakter tytułowej bohaterki, Carmen. Toreador natomiast to energetyczny marsz, pełen żywiołowości i hiszpańskiego kolorytu, który oddaje atmosferę corridy. Fragmenty suity Bizeta są pełne emocji, barwnej orkiestracji i melodyjnej inwencji, ukazując mistrzostwo kompozytora w tworzeniu muzyki, która jest zarówno dramatyczna, jak i niezwykle chwytliwa.
Jednoczęściowy Taniec sfer niebieskich skomponowany został na 550 rocznicę urodzin Mikołaja Kopernika. Podzielony jest na trzy ogniwa o układzie szybka – wolna – szybka. Szybkie ogniwo to renesansowy taniec – tarantella, w którym kompozytor posługując się zależnościami pomiędzy wysokością dźwięków opisuje ważne daty z życia Mikołaja Kopernika. Część środkowa wykorzystuje ten sam temat muzyczny, któremu towarzyszą stale dwie charakterystyczne daty narodzin i śmierci grane w górnej partii harfy. Ten symboliczny obraz życia i twórczości Kopernika skomponowany przez Adama Wesołowskiego zamyka się w symbolicznym czasie 15 minut i 43 sekund i jest efektownym podsumowaniem wielkich i przełomowych dokonań Kopernika, a utwór w swym wyrazie jest pięknym balansem pomiędzy rozumem a emocją, nawiązującymi do życia Mikołaja Kopernika (z jednej strony astronom, matematyk, prawnik – z drugiej strony astrolog, duchowny, filozof).
Wieczór zwieńczą Pinie rzymskie oraz Fontanny rzymskie – dwa z trzech dzieł Ottorino Respighiego, ukazujących jego uwielbienie dla „wiecznego miasta”. Utwory te składają się z czterech części – muzycznych obrazów, które dodatkowo kompozytor opatrzył literackimi wstępami wprowadzającymi w atmosferę dzieł.
„Fontanny rzymskie” opisują cztery słynne fontanny Rzymu o różnych porach dnia. Pierwsza część, „Fontanna w Villa Giulia o świcie”, maluje obraz porannego krajobrazu, w którym delikatne i liryczne melodie oddają spokój budzącego się dnia. Druga część, „Fontanna Trytona o poranku”, jest bardziej dynamiczna i żywa, z szybkim tempem i pełnym energii motywem naśladującym dźwięk tryskającej wody. Trzecia część, „Fontanna di Trevi w południe”, jest triumfalna i pełna przepychu, odzwierciedlając potęgę i majestat słynnej fontanny. Ostatnia część, „Fontanna w Villa Medici o zmierzchu”, wprowadza melancholijny i spokojny nastrój, z delikatnymi melodiami, które oddają ciszę i tajemniczość zapadającego wieczoru wśród rzymskich fontann.
W „Piniach rzymskich” kompozytor maluje muzyczny obraz różnych miejsc w Rzymie, gdzie rosną majestatyczne piniowe drzewa. Każda część utworu przedstawia inną scenę: „Pinie Villa Borghese” ukazuje dziecięce zabawy w parkach, pełne radości i energii. Druga część, „Pinie w katakumbach”, przenosi słuchacza w mistyczny i refleksyjny nastrój podziemnych korytarzy. Trzecia część, „Pinie na Janikulum”, oddaje nocną atmosferę nad brzegiem Tybru, z subtelnym śpiewem słowika. Ostatnia część, „Pinie na Via Appia”, kończy utwór majestatycznym i triumfalnym marszem, przywołując obraz rzymskich legionów maszerujących wzdłuż starożytnej drogi.