Południowa ściana Lhotse (8516 m) od 24 października 1989 roku kojarzy się już tylko z jednym. To tam zginął drugi zdobywca Korony Himalajów – Jerzy Kukuczka, rodowity katowiczanin.
Jerzy Kukuczka wspinał się z Ryszardem Pawłowskim. Byli związani pojedynczą liną. Na wysokości 8300 metrów Kukuczka osunął się na skalnej, zalodzonej płycie na niezdobytej wówczas południowej ścianie Lhotse. Pawłowskiego rzuciło na ścianę i poczuł nagle luz... lina pękła. Katowiczanin spadł w dwukilometrową przepaść. Ciała Kukuczki nigdy nie odnaleziono, ale oficjalna wersja brzmiała, że Kukuczkę pochowano w lodowej szczelinie,- żeby rodzina otrzymała wypłatę odszkodowania.
Kukuczka jako drugi człowiek na Ziemi i pierwszy Polak zdobył Koronę Himalajów i Karakorum – wszystkie 14 głównych szczytów o wysokości ponad 8 tysięcy metrów. Pierwszy był Reinhold Messner, któremu zajęło to szesnaście lat i cztery miesiące, Kukuczce niespełna osiem lat.
Kukuczka pozostawił w swoim katowickim domu - żonę Celinę oraz dwóch synów: Wojciecha i Macieja.
Korona Himalajów Jurka Kukuczki:
4 października 1979 – Lhotse drogą klasyczną. Wspinaczka bez używania butli tlenowych.
19 maja 1980 – Mount Everest nową drogą (filarem południowym) z częściowym wspomaganiem tlenem.
15 października 1981 – Makalu nową drogą (północno-zachodnią flanką i północną granią), pierwsze solowe wejście w Nepalu, bez wspomagania tlenem, styl alpejski.
30 lipca 1982 – Broad Peak drogą klasyczną w stylu alpejskim bez wspomagania tlenem.
1 lipca 1983 – Gaszerbrum II (południowo-wschodnią granią), nową drogą. Pierwsze wejście południowo-wschodnią granią, styl alpejski, bez wspomagania tlenem.
23 lipca 1983 – Gaszerbrum I nową drogą południowo-zachodnią ścianą. Styl alpejski, bez wspomagania tlenem.
17 lipca 1984 – trawers całego masywu Broad Peak z wejściem na główny wierzchołek w stylu alpejskim, bez wspomagania tlenem.
21 stycznia 1985 – Dhaulagiri, pierwsze zimowe wejście bez wspomagania tlenem.
13 lutego 1985 – Czo Oju zimowe wejście południową ścianą, bez wspomagania tlenem.
13 lipca 1985 – Nanga Parbat, nową drogą (filar południowo-wschodni), bez wspomagania tlenem.
11 stycznia 1986 – Kanczendzonga, pierwsze zimowe wejście, bez tlenu, od południowej strony.
8 lipca 1986 – K2, nową drogą (środkowym filarem południowej ściany), styl alpejski, bez wspomagania tlenem.
10 listopada 1986 – Manaslu, nową drogą, w stylu alpejskim bez wspomagania tlenem.
3 lutego 1987 – Annapurna, pierwsze wejście zimowe od strony północnej, bez wspomagania tlenem.
18 września 1987 – Sziszapangma, nową drogą zachodnią granią, w stylu alpejskim, bez wspomagania tlenem.