Koncert 6 grudnia w Filharmonii Śląskiej wypełnią muzyczne opowieści o kobietach – tych legendarnych, jak piękna Meluzyna, tajemniczych, jak postaci z obrazu Jerzego Nowosielskiego, ale też tych stanowiących kompozytorskie inspiracje, jak śpiewaczka Konstancja Gładkowska, której obecność w życiu Fryderyka Chopina wpłynęła na jego twórczość koncertową.
Partię solową w koncercie fortepianowym wykona Martín García García – hiszpański pianista, laureat wielu prestiżowych konkursów pianistycznych i zdobywca trzeciego miejsce na XVIII Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie.
Opowieść o pięknej Meluzynie była bardzo popularna w krajach niemieckich od okresu renesansu po wiek XX. Mendelssohn w jednym z berlińskich teatrów obejrzał noszącą taki tytuł operę Conradina Kreutzera do libretta austriackiego dramatopisarza Franza Grillparzera, które pierwotnie było przeznaczone dla Beethovena. Mendelssohnowi nie spodobała się muzyka opery, temat zafrapował go jednak na tyle, że postanowił jego treści emocjonalne odmalować własną muzyką w formie uwertury. Uwertura Mendelssohna nie jest utworem programowym, ma budowę opartą na formie sonatowej z kontrastowymi tematami i wyrafinowaną techniką przekształcania materiału. Zwraca uwagę bogatą i nastrojową melodyką, czarodziejską atmosferą, barwną orkiestracją i żywym tokiem wydarzeń muzycznych.
Koncert e-moll Fryderyka Chopina, jako wydany wcześniej, nazwany pierwszym, poszedł śladem rzeczywiście pierwszego Koncertu f-moll. Dzieli z tamtym i formę, i fakturę, a przede wszystkim – ową poetycką, młodzieńczą, romantyczną aurę. Tyle że zdaje się być pisany pewniejszą już ręką i uchem bardziej doświadczonym. Koncert ten jest pokazem gry między tematami, objawionymi w swej czystej i pięknej postaci, a falami brzmienia pianistycznych figuracji, niekiedy aż zapierających dech, a wywiedzionych z owych tematów.
Na zakończenie koncertu usłyszymy utwór pochodzącego ze śląska współczesnego twórcy Marcela Chyrzyńskiego. Inspiracją do powstania jego Symfonii obrazów była twórczość znakomitego polskiego malarza, rysownika i scenografa – Jerzego Nowosielskiego. Tworząc czteroczęściowe dzieło kompozytor odniósł się do czterech obrazów artysty: „Monografia nieznajomej”, „Pływaczka”, „Kobiety nad morzem”, „Dziewczyny na statku”. Obrazy te były inspiracją przede wszystkim pod względem formalnym i kolorystycznym, a ich atmosferę kompozytor przenosi na warstwę muzyczną kompozycji. Dominującym elementem muzycznym kompozycji jest barwa, której kalejdoskopowość i odcienie oddaje cały zespół orkiestrowy.
powiązane artykuły:
