Martín García García- laureat Konkursu Chopinowskiego w Filharmonii Śląskiej

30 września, czyli w przeddzień Międzynarodowego Dnia Muzyki, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Śląskiej zaprosi melomanów na koncert utworów Franza Schuberta, Fryderyka Chopina i Roberta Schumanna. Wydarzenie będzie okazją do spotkania ze znakomitymi gośćmi – partię solową w Koncercie fortepianowym Chopina wykona laureat III nagrody na ostatnim Konkursie Chopinowskim Martín García García , a za pulpitem dyrygenckim stanie wybitny ukraiński artysta Andriy Yurkevych. 

Uwertura Rosamunde Franza Schuberta, która zabrzmi jako pierwsza, została skomponowana na potrzeby dramatu Rosamunda, księżniczka Cypru Helminy von Chézy. I choć muzyka w istocie była piękna, sam dramat pozostawiał wiele do życzenia i zszedł ze sceny już po dwóch przedstawieniach. Na szczęście dzieło Schuberta przetrwało i nieustannie zachwyca swoimi melodiami, łączącymi folklor z artystyczną wizją.

Drugim punktem programu będzie II Koncert fortepianowy f-moll op. 21 Fryderyka Chopina. Mimo wyższego numeru opusu, utwór ten powstał wcześniej niż oznaczony op. 11 Koncert e-moll. Składa się z trzech części: I Maestoso, II Larghetto i III Allegro vivace i jest – podobnie jak Koncert e-moll – apogeum stylu brillant, przepełnionym romantyczną ekspresją. Pełen jest liryzmu, wirtuozowskich przebiegów, a część II zachwyca nokturnowym charakterem i pięknymi kantylenami. Nie zabraknie również motywów ludowych – w części III doskonale słyszalne będą tematy kujawiaka i mazura. Całość zwieńczy widowiskowa koda.

Na zakończenie tego muzycznego spotkania Filharmonia zaprosi do wysłuchania III Symfonii Es-dur Reńskiej Roberta Schumanna. Podobnie jak w przypadku koncertów Chopina, i u Schumanna numeracja nie wiąże się ściśle z chronologią powstawania symfonii – „trzecia” powstała 9 lat później, niż „czwarta”. Symfonia Reńska jest zatem ostatnim dziełem w tej formie napisanym przez tego kompozytora. Swój przydomek oraz radosny charakter zawdzięcza pobytowi Schumanna w nadreńskim Düsseldorfie, gdzie cieszył się szczególną sympatią i uznaniem. Cechuje się niezwykłą lekkością, która jedynie w trzeciej części ustępuje „organowemu” i uroczystemu brzmieniu orkiestry.