Igrzyska zamiast chleba? Trafiło na podatny grunt…

„Naszym celem są piękne, zapierające dech w piersiach widowiska przyciągające tłumy fanów i kibiców z całego świata. Dążymy do tego, aby turnieje Wotore stały się najważniejszymi i najbardziej wyczekiwanymi wydarzeniami w świecie sztuk walk” – przekonują organizatorzy i wiele wskazuje na to, że ich plany mogą się ziścić. Być może historia zatoczy koło, a to co było normą… w starożytnym Rzymie zdobędzie szczyty popularności również w kraju nad Wisłą.  

Zanim pacyfiści zaczną rzucać gromy, powiem wam jedno - sportowców to nie szokuje. Szczególnie tych związanymi ze sportami walki. Wiecie dlaczego? Bo to, że turniej walk na gołe pięści wchodzi do Polski nie jest żadną rewolucją, ani szaleńczym pomysłem grupki sadomasochistów. To po prostu naturalna kolej rzeczy – 11 lat temu większości z nas nie mieściło się jeszcze w głowie, że ktoś może „dobrowolnie” wejść do klatki i bić się w samych tylko rękawicach, przepraszam - rękawiczkach.

A potem do takiej klatki wszedł uwielbiany przez wielu Mariusz Pudzianowski i pokazał światu, a przede wszystkim Marcinowi Najmanowi co to znaczy prawdziwe widowisko. I się zaczęło... Jakby ktoś jeszcze miał wątpliwości – dodam, że starcie to obejrzało 6 milionów widzów. Tyle mamy w Polsce kibiców sportów walki? Wątpię. Po prostu lubimy jak jest krwawo i dramatycznie, a gdy my, dziennikarze ten krwisty befsztyk, doprawimy jeszcze atmosferą konfliktu i „nadmuchamy” skandalem, nawet sztucznym, komercyjny sukces jest murowany.   

Myślę, że przyczyn takich narodowych „zamiłowań” można szukać gdzieś na styku historii i socjologii.  Tak, myślę o martyrologii polskiego Narodu, ale także o słowiańskim temperamencie i wschodnioeuropejskim zamiłowaniu do napojów procentowych. I o delikatnie mówiąc umiarkowanym dobrobycie większości społeczeństwa. Ta mieszanka naprawdę… może być wybuchowa.

W Norwegii na przykład, uważanej powszechnie za państwo szczęśliwości i dobrobytu organizowanie turniejów walk bokserskich, MMA i sztuk walki w ogóle, do niedawna było prawnie zabronione. Dopiero w 2014 roku jako ostatni kraj w Europie zalegalizowała boks.

Jeśli dalej nie widzicie związku, polecam porównać atmosferę towarzyszącą obchodom świąt niepodległości w Norwegii i Polsce. Mało gdzie narodowe rocznice świętuje się tak radośnie, jak w krajach skandynawskich. A u nas? No właśnie… Reasumując zamiłowanie do agresji czy tego chcemy czy nie w dużej mierze leży w naszej naturze, a moim zdaniem wynika z pewnych cech narodowych. Nie wszystkich musimy się wstydzić, ale naprawdę warto je sobie uświadomić...