29 kwietnia 1927 roku urodził się Gerard Cieślik. Chociaż (z powody wojny) prawdziwą karierę rozpoczął w niemieckim Bismarckhütter SV 99, to po 1945 roku aż do końca kariery strzelał gole dla Ruchu Chorzów.
Człowiek legenda, który był wiernym piłkarzem Ruchu Chorzów. To z Niebieskimi zdobył trzy „majstry” i to w jego barwach strzelił 167 goli w 237 meczach.
Był "podawaczem piłek" na treningach Ruchu Chorzów. Zaimponował kierownikowi drużyny juniorów wykonaniem rzutu karnego. Kilka miesięcy przed drugą wojną światową rozpoczął treningi w drużynie Niebieskich. Po najeździe III Rzeszy Ruch Chorzów został rozwiązany, a niemiecka administracja reaktywowała Bismarckhütter SV 99, do którego włączono młodego Cieślika, który dopiero w 1945 roku mógł znów założyć niebieską koszulkę Ruchu Chorzów.
Cieślik strzelił pamiętne dwie bramki Związkowi Radzieckiemu na Stadionie Śląskim 20 października 1957 roku. W sumie z orzełkiem na piersi rozegrał ponad 40 meczów. "Niestety" grał w okresie odbudowy polskiego państwa i tym samym polskiej piłki po wojnie. Według wielu ekspertów, gdyby urodził się 20 lat później i miał te same umiejętności, byłby jedną z najjaśniejszych gwiazd Orłów Górskiego z lat 70-tych.
W 1952 roku grał na igrzyskach Olimpijskich w Helsinkach.
Po zakończeniu kariery miał na stadionie przy Cichej swoje specjalne miejsce, na którym nikt nie miał odwagi usiąść, nawet po jego śmierci. Był kibicem do samego końca. Zmarł 3 listopada 2013 roku w chorzowskim szpitalu.
W Chorzowie jego legenda jest wciąż żywa. Pomniki, murale, szkoły jego imienia, tu nikt nie zapomni jak wiele zrobił dla Ruchu Chorzów. W 2022 roku przed Stadionem Śląskim (na którym strzelił słynne gole przeciwko ZSRR) pojawił się jego pomnik. Możliwe, że w najbliższej przyszłości nowy stadion Ruchu zostanie nazwany na jego cześć.
Grę w piłkę nożną łączył z pracą zawodową w Hucie Batory. Przy końcu kariery dostał ofertę gry w Zagłębiu Sosnowiec. Jednak pozostał wierny „niebieskim”.
